Mana ca mm'accarezza e mme cunzola,
uh, quanta smanie t'he pigliato 'a me.
Dint'a 'sta vita, abbandunata e sola,
sempe mm'e parzo, 'nzuonno, 'e te vede.
E te vedevo movere 'a luntano,
comme avisse vuluto saluta.
E currevo addu te, cu 'o core 'mmano,
appaurato 'e mme pute sceta.
Mana ca t'arrubbaste chistu core,
tienelo forte e cchiu nun 'o lassa.
Doppo tant'anne 'e lacreme e dulore,
tu sola mm'he saputo cunzula.
Comm' 'o cecato ca nun 'ngarra 'a via,
mm'avria pututo perdere pe' te,
ma tu vuliste farme cumpagnia
tutta cuntenta 'e nun mme fa cade.
Tieneme astrinto, tieneme afferrato,
manella mia, pe' nun mme lassa cchiu.
Mo che mm'he visto tanto appassiunato,
mme puo' da pace sulamente tu.
Ma si t'ha da passa 'sta fantasia,
si 'sta cundanna 'e morte aggi' 'a pate,
portate appriesso tutt' 'a vita mia.
Scippame 'o core e nun mm' 'o fa vede.
